دفتر شعر ماتریکس

Admin نوشته است:

تو این تاپیک شعر مینویسیم و نقد میکنیم

اول با یه شعر از خودم شروع میکنم بنام ارام





ارام ارام امدی اتش به جانم زدی


در اتش گرمت سوخت روح پلید بدی


کم کم جوانه زد گل بهشت در قلبم روئید


جهنم دل من در بهشت تو پوکید


تو چون نسیم سحر غرق مهر و تازگی


دل باختم بار دیگر من به همین سادگی


روزهایم باز ابی شد شبهایم شد غرق نور


دوستت دارم از کنون تا دنیای پس از گور


هر لحظه با تو زنده ست معنای زنده بودن


اینک کارم شده این : تنها از تو سرودن


در گذر از هر بدی تها نور نجاتی


در هر قصه تو بانو من رعیت دهاتی


ارام ما را دریاب ارام ارام دریاب


بی تو نهری خشکیدم با تو رودی پر از اب


بی تو درختی پیرم در میان بیابان


با تو نه تنها جنگل که رویش گیاهان


ارام ارام بیا نفوذ کن به روح من


خسته شدم از بودن رهایم کن از این تن





مهریار 29/8/78

[b]جالب بود عاشقی دل ادمو بر باد میده تعبیر جالبی بود

این جناب آ دمین معلومه فجیع عاشقه ها خوشبحال عشقش

سعادتی که پشه داشت
اگر نصیب من میشد
اگر صورت ناز تو
قسمت لب من میشد
سر به هوا میزدم و
به اسمون میرسیدم
تا به خدا میرفتم و
باز به جنون میکشیدم
سعادتی که پشه داشت
اگر نصیب من میشد
اگر صورت ناز تو
قسمت لب من میشد
نمیدونستم که چرا
باز باید زنده بمونم
نمیدونستم واسه چی
واسه کی اواز بخونم
نمیدوستم چی بگم
به کی بگم به کی بگم
سعادتی که پشه داشت
اگر نصیب من میشد
اگر صورت ناز تو
قسمت لب من میشد
دیگه از این دنیای بد
از این همه بود و نبود
از این همه حرفهای بد
از این همه حرفهای خوب
به سوی تو میومدم
به سمت تو پل میزدم
سعادتی که پشه داشت
اگر نصیب من میشد
اگر صورت ناز تو
قسمت لب من میشد
ای کاش من اون پشه بودم
پشهای که تنگ غروب
خسته و کوفته میپرید
و یه نوری از دور میدید
اون نور صورت نازت بود
نشست و تند اون رو بوسید
سعادتی که پشه داشت
اگر نصیب من میشد
اگر صورت ناز تو
قسمت لب من میشد
دیگه پشه مغرور و شاد
مغرور از این که با تو بود
مغرورتر از همه دنیا
مغرورتر از خود تو بود
دیگه موندن نمیتونست
چون ارزو نمیدونست
سعادتی که پشه داشت
اگر نصیب من میشد
اگر صورت ناز تو
قسمت لب من میشد

قصه از تو شروع شد از یه نگاه معصوم
از یه ترانه ی شاد از یه صدای مغموم
قصه با عشق و احساس لطافتی تازه یافت
حالا دیگه عشق و احساس از قصه میجوشه
قصه با نور ایمان طراوتی تازه یافت
حالا دیگه ایمان معنای قصه شده
قصه با یک گل رویید با گل بزرگ شد بویید
نمیخوام باور کنم که قصه تموم شد و گل خشکید
قصه قصه ست تا ترانه ست قصه قصه ست تا بهانه ست
قصه حرفی عاشقانه ست قصه عشقی عارفانه ست
جون چشمه جاریست چون روز روشن و چون کویر جاودانه ست

دستم نه،
اما دلم به هنگام نوشتن ِ نام ِ تو می لرزد!

نمی دانم چرا
وقتی به عکس ِ سیاه و سفید این قاب ِ طاقچه نشین
نگاه می کنم،
پرده ی لرزانی از باران و نمک
چهره ی تو را هاشور می زند!

همخانه ها می پرسند:
این عکس کوچک ِ کدام کبوتر است،
که در بام تمام ترانه های تو
رد ِ پای پریدنش پیداست؟
من نگاهشان می کنم،
لبخند می زنم
و می بارم!

من بی تو اندوه لحظه ها ام
من بی تو بی تو از من جدا ام
من بی تو هیچی نیستم
من بی تو ؟ بی تو کیستم ؟؟؟!!!!

نگاهت را به حلقه گيسوانم دوختي!
شانه هايم را گم كردم و دستان نوازشگر تو
شانه گيسوانم گشته و گرماي وجودت سيراب كننده
عطش وجودم .... !

كاش مي دانست
براي عشقم چه نذر هايي كردم
رنگ هايم رنگ باختند

حالا زير رگبار چشمانت خيس شدم
تا بيابم گمشده ام را .....؟؟